Tarif edilemez

Hiç bir aşkın tarifini,ne kıyıya vuran  hırçın dalgalar. Ne doğan güneş, Nede yazılan kelimeler yapabilir.

Senin Bana baktığın gözler kadar...

Hayatta tek korktuğum,yanıma kaybetmekten korkacağım birilerini kazanmaktır.
Çünkü ben onlarsız ölünce de ölürüm...

Daha önce yaşamanın cezasıymıydı

Doğdum yalan yanklış oldum.
Büyüdüm hayaller kurdum.
Hep en gerçeği düşledim.
İnanmadılar hikayeme.
Doğduğum gibi yalan olduğumu sandılar.
Benden gitmeyi kolay yol olarak sectiler.
Kimsenin üzerine yük olmadım.
Kendimce kül olmak istedim.
Yandım durdum.
Borcum yoktu kimseyle
Bunun adını sorduğumda kader dediler.
Peki ya alın çizgimi yazani yakalasay ne olurdu.
Bunun imkanı olmayacak tühh!!
Buradan açıklasam;
Ben Sadece Sevmeyi Düşlemiş.
Hep benim Olacak İnsanı Düşledim.
Bu isteğim dünya vergi istemine bağlımı
Bunun için ne Ödemeliyim..
Canımı mı?

Öderim ya ne olacak  olan tek borcum böyle olsun.
Daha fazla uğraşmasam mi.. :D

Bir insan hayatı boyunca neyin borcunu öder.
acılarıyla dertleriyle.
Böyle olunca ölesi de gelmiyor.
Daha yapacağım çok iş var diye
Düşünmeden alamazsın kendini..

Merhabalar ben doğuştan kifoskolyoz hastasıyım. Bu dünya morg dan geri dönerek geldim.
Şimdi sevdim olmadı. Çalıştım olmadı. İnandım. Olmadı. Bunların üzerine arkası arkasıya rahatsızlıklarımın sonu gelmedi. Aslında beni dünya'ya bağlayan hiç bir sebebim yok. Resmen insanların yüzüne gülen palyaço oldum.


Bakın ne dicem hani diyorlar ya: ne ekersen onu biçersin. lan ne ektik ki biz biçelim. İşte ektiğimi bir bulsam. Olan her konuya cevp buluruz allahıma çok şükür.
Bir şeyi çok merak ediyorum..

Her ne yapmaya çalışırsam. Önüme yeni bir engel ve rahatsızlığım çıkıyor.
Ve bu beni bir çılgına ve canavara ceviriyor. Tıpkı lanetlenmiş gibi bunun çok farkındayım.
Bir insan geçmişinde nasıl çok suç işlerde bunun hükmünü görür.
İnançlarım beni zora sokuyor fakat ben daha önce yaşamışım da bunun  şuan yargsının sonucunu yaşar gibi oldum. Artık çıldırmak istemiyorum....


Allah sonumuzu ıslah etsin...

Küçük yaşamın bir kıyısı

Bazen solarsın, dünya bana yalan diye. düşünmekden alamzsın kendini.
hayatını yaşadıklarınla sınarsın.
Elinde olmadığı zaman hep üzülür. :)
Üzülmelimiyiz? bunu bilmek çok önemli.
İnsanoğlu, eline kuş konsun seveyim der.
bazen yemle düzenbazlıklık yapar sever.
bazen şansına .. ama hep böyle olsun ister

Çözmek istiyorum, yaşamı.
hep küfr edmek inadına, incitircesine.
insanlara karşı ayrı kabuk olsun üzerimde.

hep o kabuk sanmaları için....

Boş Versek

YALANLARIN ARASINDA SIKIŞMIŞ BİR DÜNYA
ÜZERİNDE YALANDAN DA OLSA YAŞAYANLARIYLA BİRLİKTE KURULU DÜZENİ VAR .

AN GİBİ YAŞANAN OLAYLARA HAKİM OLMA ÇABASYLA ÇIRPINIR GİDİLİR
YA İNSAN DEDİĞİN NEDİR Kİ HANGİ İNSANIN BANA GERCEKLERLE YAŞADIĞINI GÖSTERİRSİNİZ
HANGİ İNSANIN BEN VARIM DEDİĞİ ANDA ASLINDA EN OLMADIĞI ZAMAN OLDUĞU AN OLDUĞUNU BİLİRSİNİZ

HAYAT BU YA  ÖLÜNCE DE ÖLÜNMÜYOR. KORKULARIMIZIN ARKASINA SIĞINMADIĞIMIZ,
HANGİ ZAMAN OLDU Kİ. NİYE İLK İSTEDİĞİMİZ ZAMAN DA YAPMADIKKİ TÜM  İSTEKLERİMİZİ?

HER ZAMAN BİR ADIM ATMAMAMIZ GEREKTİĞİ ANDA NİYE YOKUZ Kİ?
ASLA AFFEDEMEYİZ KENDİMİZİ.

DÜŞÜNCELERDE BOĞULMUŞ YAŞANACAKLAR, ASLINDA HEP ELİMİZİN UCUNDA SAKLI (MARİFET)
HEP YALANI KENDİMİZE SÖYLERİZ ALDATTIGIMIZI SANDIĞIMIZ ANDA HEP ALDANANIZ( HEP GÖREN YOKMUYDU BİZİ)

DÜNYA BU YA HEPSİ YALAN GERÇEK HİÇ YOKKİ. TÜM YAŞANMIŞLAR VE YAŞANACAKLAR HEP DÜŞÜNCERİMİZ DE KALICAK. NEREYE GİDECEĞİZ HEP MERAK ETTİĞİMDİR.

 EN İYİSİ BOŞ VERELİM HERŞEYDEN ÖNCE VE HERŞEYDEN SONRA   ...
( üzülmek yok.)

Nedir Bu Yaa!!

Bir varmış. bir yokmuş. gerçek budur ya ben hep yoktum. varların arasında.
dikilir bakarım etrafıma. süzgün süzgün. işte sadece bakarım..
Bazen ağlamak gelir içimden silen olmaz falan diye
ağlayamam korkumdan.
ben hep yokum ya
işte bu şekilde garip korkularım var benim.
insanlar neye üzülür anlyamam.
kara kara oturur bazen bunları düşünürüm.
neden düşünüyorsam. sanki onlar beni düşünüyor.
ne bileyim işte:

yaşam nedir. ?
ince bir çizgi  mi yoksa ıslak bir gözyaşımı.
bence incecik bir tel  üzerinde durmak için çok çabalarız.
ama bazılarımızın ayakları kaygan neye basarsa bassın. kayar.
o incecik telin üzerinde nasıl dursun.

bazıları hep söyler ya kaderimiz hep bizim elimizde die.

o kişilerin acaba kağıt oyunu oynayıp oynamdıklarını merak ederim.
kağıt desteleri de bizim elimizde ama yine de kaybederiz.

yaşamdan kazanılanlar da belki bundan ibaret.
yüksek kazananlar hile yapmış olabilirler.
ama ben yapmadım.
acaba hep kaybedecekmiyim.

insanlığın acımasızlığı ile hayvanların acımasızlığı arasnda hiç fark olmadığı. birde
insanlık zeytin yağı gibi su üstüne çıkıyor. işte ben insanım ben nasıl yaparım. benim kişilk dugularım var falan falann...

anlamsız. anlamsız...

yaşamdaki ince çizgileri, i bırakın silgiyle silmeyi. nasıl olsa ayak sürtünmesinde siliniyor.

biz boşuna çabalamayalım....