Boş Versek

YALANLARIN ARASINDA SIKIŞMIŞ BİR DÜNYA
ÜZERİNDE YALANDAN DA OLSA YAŞAYANLARIYLA BİRLİKTE KURULU DÜZENİ VAR .

AN GİBİ YAŞANAN OLAYLARA HAKİM OLMA ÇABASYLA ÇIRPINIR GİDİLİR
YA İNSAN DEDİĞİN NEDİR Kİ HANGİ İNSANIN BANA GERCEKLERLE YAŞADIĞINI GÖSTERİRSİNİZ
HANGİ İNSANIN BEN VARIM DEDİĞİ ANDA ASLINDA EN OLMADIĞI ZAMAN OLDUĞU AN OLDUĞUNU BİLİRSİNİZ

HAYAT BU YA  ÖLÜNCE DE ÖLÜNMÜYOR. KORKULARIMIZIN ARKASINA SIĞINMADIĞIMIZ,
HANGİ ZAMAN OLDU Kİ. NİYE İLK İSTEDİĞİMİZ ZAMAN DA YAPMADIKKİ TÜM  İSTEKLERİMİZİ?

HER ZAMAN BİR ADIM ATMAMAMIZ GEREKTİĞİ ANDA NİYE YOKUZ Kİ?
ASLA AFFEDEMEYİZ KENDİMİZİ.

DÜŞÜNCELERDE BOĞULMUŞ YAŞANACAKLAR, ASLINDA HEP ELİMİZİN UCUNDA SAKLI (MARİFET)
HEP YALANI KENDİMİZE SÖYLERİZ ALDATTIGIMIZI SANDIĞIMIZ ANDA HEP ALDANANIZ( HEP GÖREN YOKMUYDU BİZİ)

DÜNYA BU YA HEPSİ YALAN GERÇEK HİÇ YOKKİ. TÜM YAŞANMIŞLAR VE YAŞANACAKLAR HEP DÜŞÜNCERİMİZ DE KALICAK. NEREYE GİDECEĞİZ HEP MERAK ETTİĞİMDİR.

 EN İYİSİ BOŞ VERELİM HERŞEYDEN ÖNCE VE HERŞEYDEN SONRA   ...
( üzülmek yok.)

Nedir Bu Yaa!!

Bir varmış. bir yokmuş. gerçek budur ya ben hep yoktum. varların arasında.
dikilir bakarım etrafıma. süzgün süzgün. işte sadece bakarım..
Bazen ağlamak gelir içimden silen olmaz falan diye
ağlayamam korkumdan.
ben hep yokum ya
işte bu şekilde garip korkularım var benim.
insanlar neye üzülür anlyamam.
kara kara oturur bazen bunları düşünürüm.
neden düşünüyorsam. sanki onlar beni düşünüyor.
ne bileyim işte:

yaşam nedir. ?
ince bir çizgi  mi yoksa ıslak bir gözyaşımı.
bence incecik bir tel  üzerinde durmak için çok çabalarız.
ama bazılarımızın ayakları kaygan neye basarsa bassın. kayar.
o incecik telin üzerinde nasıl dursun.

bazıları hep söyler ya kaderimiz hep bizim elimizde die.

o kişilerin acaba kağıt oyunu oynayıp oynamdıklarını merak ederim.
kağıt desteleri de bizim elimizde ama yine de kaybederiz.

yaşamdan kazanılanlar da belki bundan ibaret.
yüksek kazananlar hile yapmış olabilirler.
ama ben yapmadım.
acaba hep kaybedecekmiyim.

insanlığın acımasızlığı ile hayvanların acımasızlığı arasnda hiç fark olmadığı. birde
insanlık zeytin yağı gibi su üstüne çıkıyor. işte ben insanım ben nasıl yaparım. benim kişilk dugularım var falan falann...

anlamsız. anlamsız...

yaşamdaki ince çizgileri, i bırakın silgiyle silmeyi. nasıl olsa ayak sürtünmesinde siliniyor.

biz boşuna çabalamayalım....